Мәрагый с. Утлауга (көтүлеккә) карашлы.

прил. Относящиеся к пастбищам.

Мәраз ис. Авыру, чир, хасталык, сырхау. Бер мәраза мөбтәлә улды. (3. Биг.)

сущ. Болезнь, хворь.

Мәразы мәвет ст. Үлем сырхавы, үлем хастасы.

сс. Смертельная болезнь.

Мәраигъ ис. Мәрга-ның к.

сущ. мн. от мәрга.

Мәракиб ис. Мәркәб-нең к.

сущ. мн. от мәркәб.

Мәракиз ис. Мәркәз-нең к.

сущ. мн. от мәркәз.

Мәракыйд ис. Мәркад-нең к.

сущ. мн. от мәркад.

Мәрам м. м. Теләк, максат, ният. Мәрамым, матлабым, анчак сәнең мәнзум вә мәнсүрең. (Г. Тук.)

м. м. Желание, намерение, цель.

Мәрарәт ис. 1) Ачылык, тәмсезлек. 2) Уңайсызлык, мәшәкать.

сущ. 1) Горечь 2) Огорчение, беспокойство.

Мәрасим ис. к. 1) Рәсмиләшкән гадәтләр, йолалар. 2) Рәсми мөгамәләләр; урнашкан, гадәткә кергән эшләр.

сущ. мн. 1) Церемониал, церемонии, обряды. 2) Официальные отношения; установившиеся обычаи, порядки.

Мәрасыйд ис. Мәрсад-ның к.

сущ. мн. от мәрсад.

Мәрахил ис. Мәрхәлә-нең к.

сущ. мн. от мәрхәлә.

Мәрахим ис. Мәрхәмәт-нең к.

сущ. мн. от мәрхәмәт.

Мәратиб ис. Мәртәбә-нең к. Бән аңа агыр хилгать кидерәлем, мәратибләр ашына бендерәлем. (К. Гал.)

сущ. мн. от мәртәбә.

Мәрбут сф. Бәйләнгән, кушылган, ияртелгән, ябыштырылган. Әй угылым, бәни адәм ушбуңар мәрбуттыр... (К. Нас.)

пр. с. Связанный, соединённый, присоёдинённый, прикреплённый.

Мәрви сф. Күчереп сөйләнгән, риваять ителгән, фәлән әйтте дип сөйләнгән сүз. Ошбу сәбәбдән Сыйддикъ дия ләкабләндеге мәрвидер. (Ш. ж.)

пр. с. Рассказанный, приведённый в рассказе, цитированный.

Мәрг, мәрк ф. ис. Үлем, вафат булу.

п. сущ. Смерть, кончина.

Мәрдевар ф. ис. Кешелекле (булдыклы, кыю) кеше. Нәсыйхәт тыңлаган булыр мәрдевар. (Мөхм.)

п. сущ. Мужественный человек.

Мәрга ис. Көтү йөртү урыны, көтүлек, утлавык. Бу көн, бәлкем, мәргасы начар җирдә утламыштыр. (К. Нас.)

сущ. Пастбище, выгон.

Мәргуб сф. 1) Әйбәт сыйфатлы, 2) Кызыгылган, теләнгән, яратылган, сөелгән. Азмы дөньяда адәмгә мәргуб булган нәрсәләр бар... (К. Нас.)

пр. с. 1) Доброкачественный (о товаре). 2) Желанный, любимый, вожделенный.

Мәргызар ф. ис. Болын, болынчык, алан. Күрде бер сахраны — хуа мәргызар. (Хисам Катиб.)

п. сущ. Луг, лужайка.

Мәрд ф. ис. 1) Ир, егет, кешелекле кеше. Халыкка җәфаны үзеннән китәрмәк вә шикаятьне куймак егетлек вә мәртлектер. (К. Нас,) 2) Батыр, кыю.

п. сущ. 1). Мужчина, муж; человек. 2) Мужествешый, смелый, отважный.

Мәрдан ис. Мәрд-нең к.

сущ. мн. от мәрд.

Мәрданә ф. р. Кешеләрчә, егетлә чә, батырларча, ирләрчә, Мәрданәләр дик билеңне баглагыл. (Мөхм.)

п. н. 1) По-мужски. 2) Мужественно, благородно.

Мәрдәмкәш ф. ис. Кеше үтерүче.

п. сущ. Убийца.

Мәрдүд сф. 1) Кире кагылган, кайтарылган. 2) Куылган, кабул ителмәгән. Мәдрәсәдән мәрдүд улмыш хөкем итеп... (3. Биг.)

пр. с. 1) Отвергнутый, непринятый. 2) Отражённый; изгнанный.

Мәрдүм ф. ис. Күз карасы. Күзем мәрдүме халеңнең фидасы. (Хрәз.)

п. сущ. Зрачок.

Мәрза ис. к. Авырулар.

сущ. мн. Больные.

Мәрзыя ис. Яхшы күрелгән, һәркем тарафыннан кабул ителгән. Әхлакымыз мәрзыяне артка ташлап... (Ак.).

сущ. Одобренный, всеми принятый.

Мәрзук сф. Ризыкланган, ашатылган, ризык бирелгән.

пр. с. Снабжённый необходимым количеством продуктов.

Мәри ф. ис. Үңәч, тамак; бугаз.

п. сущ. Пищевод; горло, глотка.

Мәризъ с. Авыру, чирле, хаста, сырхау, Мәризъларны ясин берлән сугып екканымыз бардыр. (Г. Тук.)

прил. Больной, хворый.

Мәрих, мәррих ис. Марс (планета).

сущ. Марс (планета).

Мәркаб ис. 1) Чарлак. 2) Балкон.

сущ. 1) Чердак. 2) Веранда, балкон.

Мәркадь ис. 1) Йоклый торган урын, 2) Кабер, гүр. Мәркадендә чөнки Ибраһим вә Исмәгыйль елый. (Г. Тук.)

сущ. 1) Ложе, постель. 2) Усыпальница, могила.

Мәркум сф. Язылган, әйтелгән; цифр сугылган. Мәркум казыкның янына килеп... (М. Ак.)

пр. с. Написанный, сказанный; номерованный.

Мәркәб ис. Өстенә-атланыла торган хайван; гомумән атланып яки утырып йөри торган нәрсә.

сущ. Средство передвижения; верховое животное.

Мәркәз ис. 1) Әйләнәнең уртасы, төп, үзәк, Ду килеп мәркәз урамда йөрделәр. (Ш. Баб.) 2) Идарә үзәге, башкала.

сущ. 1) Центр; центральное место. 2). Место, пост. 3) Столнца.

Мәркүз сф. Утыртылган, кадалган. Бер шәҗәрәдәй, кәндесен бер җирдә мәркүз әйләмәз. (Г. Тук.)

пр. с. Водружённый, воткнутый.

Мәрмүз сф. Турыдан-туры әйтелмичә, төрле ым-ишарә белән белдерелгән, символ белән белдерелгән.

пр. с. Загадочный, выраженный намеками, знаками, зашифрованный.

Мәрмәр* ис. Мрамор, мәрмәр.

сущ. Мрамор.

Мәррат ис. Мәррә-нең к.

сущ. мн. от мәррә.

Мәррих ис. кара: мәрих.

см. Мәрих.

Мәррә ис. Бер тапкыр.

сущ. Один раз, однократно.

Мәрсад ис. 1) Көтү (күзәтү) урыны. 2) Обсерватория.

сущ. 1) Место наблюдения. 2) Обсерватория.

Мәрсия ис. Үлгән кешенең яхшы сыйфатларын күрсәтеп сөйләнгән сүз, яки шигырь (элегия). Шагыйрь ят вә мөтәэссир тавыш белән мәрсиясен укый башлады. (Г. Ибр.)

сущ. Элегия, некролог, надгробное слово, траурное стихотворенне.

Мәрсуд сф. Күзәтелгән, көтелгән.

пр. с. Наблюдаемый, выжидаемый.

Мәрсүл сф. 1) Җибәрелгән, күндерелгән. 2) Илче.

пр. с. 1) Посланный, отправленный. 2) Посланник.

Мәрсүм сф. 1) Рәсемләнгән, сызылган. '2) Гадәт булган, гадәткә кергән.

пр. с. 1) Начерченный, намеченный, отмеченный. 2) Обычный.

Мәртуб сф. Дымлы, юеш. Яшьнең мәнфәгате күзне мәртуб итеп тотар. (К. Нас.)

пр. с. Влажный, сырой, увлажнённый.

Мәртумә ис. Бик читен эшкә дучар ителгән, уңайсыз хәлгә төшерелгән.

сущ. Впутанный в неприятные дела, поставленный в затруднителъное положение.

Мәртәбә* ис. 1) Югары дәрәҗә. Уйнады дип бирмиләр ушбу җиһанда мәртәбә. (Г. Тук.) 2) Тапкыр, кат.

сущ. 1) Степень, чин; достоинство; положение, место. 2) Раз.

Мәрфугъ сф. 1) Күтәрелгән. 2) Гамәлдән чыгарылган, ташланган.

пр. с. 1) Возвышенный, поднятый. 2) Отменённый, устранённый. 3) грам. Слово в именительном падеже.

Мәрхаба* р. Хуш килдегез, килүегезгә шат. Сәламәт килдегезме, мәрхаба сез. (Г. Тук.)

н. Добро пожаловать!

Мәрхәлә ис. 1) Юл йөргәндә ике тукталыш арасындагы ераклык. 2) Юлчылар туктап китә торган урын, юл өстендәге кунак йорты. Юлчыга мәрхәләләгә хәтле... аруда ни файда бар? (К. Нас.)

сущ. 1) Переход. 2) Место остановки, отдыха; постоялый двор.

Мәрхәмәт* м. м. Шәфкать күрсәтү, аяу, жәлләү, яхшылык итү, кызгану. Үлем түшәгендә яткан бер кеше күрсәк, күңелемезә мәрхәмәт кәлер. (М. Ак.)

м. м. Милость, милосердие, сострадание; жалость.

Мәрхүм* сф. Үлгән ир кеше.

пр. с. Покойный.

Мәрхүмә* сф. Мәрхүм-нең мнс.

жен. от мәрхүм.

Мәршәд ис. Теләккә ирештерә торган туры юл, дөрес юл.

сущ. Истинный путь.

Мәрьи сф. Күзгә күренгән, күзгә күренерлек.

пр. с. Видимый.

Мәрьият ис. Мәрьи-нең. к.

сущ. мн. от мәрьи.

Мәрьэ ис. Кеше, ир кеше; берәү.

сущ. Человек, мужчина, некто.

Мәрьәт ис. 1) Хатын. 2) Хатын-кыз.

сущ. 1) Жена. 2) Женщина.

Мәрҗан* ис. Мәрҗән.

сущ. Коралл.

Мәрҗигъ ис. 1) Кайта торган урын, кайтачак җир. Дөньяда хур улса улсын, мәрҗәгы нар улмасын. (Ак.) 2) Мөрәҗәгать ителә торган объект (кеше, идарә).

сущ. 1) Место возвращения. 2) Объект обращения (человек, учреждение).

Мәрҗәгъ ис. кара: мәрҗигъ.

см. Мәрҗигъ.

Мәрҗү сф. Өмет ителгән, көтелгән, ялынып соралган, үтенелгән.

пр. с. Ожидаемый; желанный.

Мәрҗүгъ сф. Кире кайтарылган.

пр. с. Возвращённый.

Мәрһәм ис. Ярага сөртә торган май. Синнән сорый мәҗрух йөрәк мәрһәм, туташ. (Ш. Баб.)

сущ. Бальзам, мазь, пластырь.

Мәрһүн сф. Закладка салынган әйбер.

пр. с. Заложенный, отданный в залог.

Мәрһүб сф. 1) Куркыныч. 2) Курыккан, куркытылган.

пр. с. 1) Страшный, ужасный, наводящий страх. 2) Напуганный, устрашённый.