Тәәззи м. V. 1) Иза чигү, җәфалану. 2) Бозылу, ватылу, эштән чыгу.

м. V. 1) Страдание, чувство боли, обиды, недовольства. 2) Повреждеңие, ломка, порча.

Тәәйед м. V. Куәтләнү, ныгу.

м. V. Усиление, подкрепление.

Тәәккед м. V. 1) Ныгу, куәтләнү. 2) Ышану, хуплау.

м. V. 1) Подкрепление, усиление, подтверждение. 2) Убеждение, удостоверение.

Тәәллем м. V. 1 ) Сызлану, рәнҗү. 2) Газап чигү.

м. V. 1) Перенесение боли. 2) Мучение, страдание.

Тәәммел м. V. 1) Тирән уйлау, уйлап карау, фикергә чуму, фикер йөртү. 2) Уйлап кара, фикер йөрт. Сабый күләгәсенә баса алмый кире кайтканда күрде - күләгәсе артыннан килер. Дөнья эстәгүчеләр һәм биләдер, тәәммел. (К. Нас.)

м. V. 1) Глубокое размышление, тщательное обдумывание. 2) Подумай. поразмысли, заметь.

Тәәнни м. V. 1) Ашыкмау; әкрен эш итү. 2) Уйлап эш итү.

м. V. 1) Неторопливость, медлительность; выжидание. 2) Осмотрительность, обдуманность.

Тәәссер м. V. Сизем, сиземләү (бер әйбернең йогынты ясавын сизү). Боларның рухлары мәңге матурлык һәм тәәссер эзли. (Г. Ибр.)

м. V. Впечатлительность, чувствительность.

Тәәссерат м. V. Тәәссер-нен к.

мн. от тәәссер.

Тәәссеф м. V. Кайгыга төшү; үкенү, кайгыру; ачыну.

мн. Скорбь, печаль, сожаление.

Тәәссефән р. Кайгырып. Гаҗизләр хакында тәәссефән әйтелер. (К. Нас.)

н. С сожадением, прискорбно, печально.

Тәәххер м. V. Кичегү, соңга калу

м. V. Опоздание; задержка.

Тәәһһел м. V. Өйләнү, җәмәгатьле булу, кияүгә чыгу. Тәәһһел эшендә кызларга тәмам ихтыяр бирелде. (М. Ак.)

м. V. Женитьба,. бракосочетание.