Тәҗавез м. VI. 1) Гаепне (хатаны) кичерү, гафу итү. 2) Узу, чиктән үтү. Юмарт кешене гөнаһсы белән мөахәзә кыйлмагыз, тәҗавез вә гафу боерыгыз. (К. Нас.) 3) Басып керү.

м. VI. 1) Прощение (вины), извинеиие. 2) Крайность. 3) Нарушение пределов, вторженңе, агрессия, переход за пределы.

Тәҗавези с. 1) Гафу итү(гә караган). 2) Чиктән чыгу (га бәйләнешле). 3) һөҗүм(гә), басып алу(га бәйләнешле).

прил. 1) Простительный. 2) Чрезмерный. 3) Наступательный, агрессивный.

Тәҗавеб м. VI.1) Бер-беренә җавап бирү, җавап бирешү. 2) Туры килү.

м. VI. 1) Разговор, собеседование. 2) Соответствие.

Тәҗалес м. VI. Мәҗлестә утырышу, утырыш.

м. VI. Совместное заседание.

Тәҗанес м. VI. Бер җенестән булу.

м. VI. Однородңость; сродство.

Тәҗариб Тәҗрибә-нең к.

мн. от тәҗрибә.

Тәҗасер м. VI. Батырлану.

м. VI. Смелость, дерзость.

Тәҗаһел м. VI. Белмәүгә салышу, белмәгән булып күренү, белмәмешкә салыну. Әманәтен сорагач, ул кеше тәҗаһел кылып инкяр таракына барды. (К. Нас.)

м. VI. Игнорирование, притворство, притворное непонимание.

Тәҗаһелән р. Белмәгән булып.

н. Притворно.

Тәҗвид м. II. Коръәнне дөрес итеп уку турындагы кагыйдәләр (авазларның артикуляциясе ничек .булуын өйрәтү). Тәҗвид диңгезе ташып Идел буе мөселманнарын баскан иде (Г. Газиз).

м. II. Правила орфоэпического чтения Корана.

Тәҗвиз м. II. Дөрес күрү, яраклы табу, хуплау. Яһуди халкына ләгънәт белән хитаб кылмакны тәҗвиз боермады. (К. Нас.)

м. II. Санкционирование, одрбрение, позволение.

Тәҗвиф м. II. Эчен куыш итү, эчен ую, куышлау.

м. II. Выдалбливание; углубление.

Тәҗвяфбееадыр гыйб. анат. Күкрәк куышы.

фр. анат. Грудная полость.

Тәҗдид м. II Яңарту, яңа итү. Тәҗдид никях кылдырмам, тиеш улдыгыны. сөйләделәр. (3. һад.)

м. II Обновление, возобновление, реставрация.

Тәҗзир м. II. мат. Санның тамырын .табу.

м. II. мат. Извлечеиие корня.

Тәҗзиә м. II. 1) Турау, вак кисәкләргә бүлү. 2) Анализ, тикшеренү.

м. II. 1) Разложение (на части). 2) Анализ, исследование.

Тәҗлид м. II. Китапка тыш. ясау, китап төпләү.

м. II. Переплетение (книги).

Тәҗнис м. II. 1) Аваздаш сүзләр (омонимнар). 2) Сүз уйнату. 3) Ике мәгънә аңлата торган сүзләрдән төзелгән шигырь.

м. II. 1) Омонимы. 2) Игра слов, каламбур. 3) Четверостишие из двусмысленных слов.

Тәҗриби с. Тәҗрнбә(гә бәйләнешле), тәжрибә аркасында булган. Гакыл ике төрле: гакыл табигый һәм гакыл тәҗраби. (К. Нас.)

прил. Опытный, практический, результат практики.

Тәҗрибә* ис. 1) Сынау, сынап карау. 2) Бер-бер эшкә күнегү, гадәтләләнү. 3) Практика.

сущ. 1) Оныт, испытание. 2) Опытность, навык. 3) Практика.

Тәҗрид м. II. 1) Ялангачландыру. 2) Бер якта тоту. 3) Дөньядан ваз кичү, дәрвишлек, аскитлык. 4) Абстракцияләү. Бу сөлүк вә тәҗридеңә ни сәбәп булды,— дидем. (К. Нас.)

м. II. 1) Оголение, 2) Отделение, уединение. 3) Отрешение от мира, отшельничество. 4) Абстракция.

Тәҗрим м. II. 1) Җинаятьтә гаепләү, җинаячьче итеп табу. 2) Җәза бирү, 3) Штраф салу.

м. II. 1) Обвинение в преступлении, объявление преступником. 2) Наказание. 3) Наложение штрафа.

Тәҗфия м. II. Җәфалау, җәфа чиктерү.

м. II. Подвержение мучению.

Тәҗжәббер м. V. 1) Олылану, масаю. 2) Кансызлык, аяусызлык. Атаманның тәкәбберлеге вә тәҗәбберлеге сәбәпле ... (К. Нас.)

м. V. 1) Высокомерность, надменность. 2) Жестокость.

Тәҗәддед м. V. Яңа булу, яңару, яцалану. Вөҗданнар сүнде, һәрбер тәҗәддед вә тәфәккер капулары бикләнде. (Г. Ибр.)

м. V. Обновление, новаторство, новшество.

Тәҗәззеэ м. V. Вак кисәкләргә бүленү, туралу.

м. V. Расчленение, дробление.

Тәҗәлла, тәҗәлли ис. 1) Нурланып күренү (чагылу, пәйда булу). 2) дини Иляһи көчләрнең күңелдә чагылышы. Тәҗәлли иткәли кайчакта утлы мәхәббәт тәңресе. (3. Гыйф.)

сущ. 1) Появление во всём блеске и великолепии. 2) рел. Представлелие о сверхъестственных силах, отражение его в чувствах.

Тәҗәллед м. V. 1) Ялган батырлык күрсәтү. 2) Чыдамлык күрсәтү.

м. V. 1) Лжемужество. 2) Выносливость, терпение.

Тәҗәммегъ м. V. Туплану, җыелу.

м. V. Скопление, собрание, сбор.

Тәҗәммел м. V. 1) Купшылык; көязлек. 2) Матурлану, бизәнү. Госман хәлифә тәҗәммел вә гыймарәт эшләрен сөюче бер зат иде. (Ш. ж.)

м. V. 1) Щегольство; франтовство. 2) Украшение, наряжение.

Тәҗәммелат Тәҗәммел-нең к. Күзләрең гайре хатыннарның тәҗәммелатына карамактан мәнгы кыл. (К. Нас.)

мн. от тәҗәммел.

Тәҗәннен м. V. Җенләнү, тилерү, акылдан язу.

м. V. Сумасшествие, помешательство.

Тәҗәрред м. V. 1) Ялангачлану, киемсез булу. 2) Башкалар белән бәйләнешне өзеп, ялгыз яшәү. 3) Өйләнми тору, ялгыз яшәү. Падиша тәҗәрреде белән риязэтенә ихлас куеп, аны үзенә чакыртып җибәрде. (Г. Фәез.)

м. V. 1) Оголение. 2) Уединённость, отрешение от всего мирского. 3) Холостая жизнь, безбрачие; одиночество.

Тәжәссед м. V. Гәүдәләнү.

м. V. Воплощение.

Тәҗәссем м. V. 1) Гәүдәләнү,: гәүдәләнеп күз алдына килү. 2) Күләме белән зураю.

м. V. 1) Воплощение, олицетворение. 2) Увеличенйе в обтьёме.

Тәҗәссес м. V. 1) Кеше гаебен тикшерү. 2) Эзләнү, серләрне белергә тырышу. Мәхбүбәнең әхвале Заһирәсен тәҗәссес кыла белерлек... бер бүлмә иҗарәгә алып тәҗәссес кыла башладым. (К. Нас.)

м. V. 1) Расследование виновности, 2) Поиски, следствие, нопытка раскрыть секреты.

Тәҗәүвегъ м. V. Ач тору (берәр теләк белән).

м. V. Проведение голодовки.

Тәҗәһһез м. V. Җиһазлану, хәзерләнү.

м. V. Подготовление, подготовкд, снаряжение.

Тәҗһиз м. II. 1) Җиһазландыру, хәзерләү, кирәк нәрсәләрне җиткерү. 2) Үлекне күмәргә хәзерләү. Әүляд, ихвандирелеп (җыелып) нәүхә кылды. Тәҗһизен тәмам идеп нияз кылды. (К. Гал.)

м. II. 1) Подготовка, снаряжение, экипировка. 2) Подгртовка покойника к погребению.

Тәҗһил м. II. Наданга чыгару, наданлыгын йөзенә бәрү.

м. II. Обвинение (кого-либо) в невежестве.