Тәшабеһ м. VI. Бер-беренә охшату

м. VI. Подобие, сходство.

Тәшавер м. VI. Киңәшләшү.

м. VI. Совещание, совет.

Ташагырь м. VI. Үзен шагыйрь дип уйлау, үзен шагыйрь итеп күрсәтергә азаплану. Тәшагырь итмә, кермә былбыл читлегенә син. (Г. Тук.)

м. VI. от гл. тәшагарә — мнить себя поэтом.

Тәшакел м. VI. Үзара охшашлык.

м. VI. Взаимное сходство.

Тәшаки м. VI. Бер-береннән зарланышу, шикаять итешү.

м. VI. Жалоба друг на друга.

Тәшарек м. VI. Уртак булу, уртак итү.

м. VI. Сотрудничество, товарищество.

Тәшаҗер м. VI. Агачлар (күсәкләр) белән сугышу.

м. VI. Драка с применением палок, дубинок.

Тәшбиһ м. II. Охшату, чагыштыру. „Мәнди анасы да белә" мәкалендә мәнди нә мөнәсәбәт белән тәшбиһгә алынды икән! (Ш. ж.)

м. II. Сравнение, аллегория, аналогия.

Тәшвикъ м. II. Кызыксындыру, өндә/, кызыктыру. Сези тәшвикъ идәр, тә храм идәрди. (Г. Тук.)

м. II. Поощрение, побуждение.

Тәшвиш* м. II. 1) Каршылыклы буталу, катыштыру, буталдыру; тәртип бозу. 2) Котырту, шикләндерү, тәшвиш. Туланың үзендә генә түгел, тирә-ягында да тәшвишле хәл хөкем сөрә иде. (Ш. Кам.) 3) Кешеләрнең куркуга төшүе.

м. II. 1) Расстройство, беспорядок, смешение, дезорганизация. 2) Подстрекание, науськивание. 3) Паника, тревога.

Тәшгыйб м. II. Бүлек-бүлек итү, тармакландыру, бүлекләндерү, бүлгәләү.

м. II. Разветвление; дивергенция, деление, подразделение.

Тәшгыйл м. II. 1) Ялкынландыру. 2) Яктырту.

м. II. 1) Зажигание, воспламенение, 2) Освещение.

Тәшдид м. II. 1) Көчәйтү, куәтле итү; ныгыту. 2) грам. Хәрефне ку шарлы итеп укуны күрсәтә торган билге. И инә кәлимәсе тәшдид .белән әйтелер. (К. Нас,)

м. II. 1)Усиление, укрепление.2) грам. Диаритический знак, показывающий удвоение согласного.

Тәшйигъ м. II. Ияреп артыннан бару, озата бару, озату.

м. II. Проводы, сопровождение.

Тәшкил* м. II. Оештыру, төзү; бер формага кертү, формалаштыру.

м. II. Организация, образооание, составление, построение; формирование.

Тәшныйк м. II. Яру, яргалау; вату.

м. II. Раскалывание, рассекание; пробнвание, проламывание.

Тәшмигъ м. II. Балавызлау, балавызга батыру.

м. II. Покрытие воском, вощение.

Тәшмир м. II. Сызгану, җиң сызгану, балак сызгану.

м. II. Засучивание, подбирание (рукава).

Тәшмис м. II. Кояшта тоту, кояшка кую.

м. II. Выставление ва солнцепёк, подвержение действию солнца.

Тәшнигъ м. II. Гаепләү, хурлау; яла ягу. Мөтәгассыйбләрне тәшнигъ мәкамендә әйтелер. (К. Нас.)

м. II. Поношение, хула, порицание; клевета.

Тәшнә ф. с. Сусаучы. Тәшнә улмас кемәгә су нә кәрәк. (Ут. Им.)

п. прил Жаждущий.

Тәшригъ м. II. 1) дини Законнар чыгару. 2) Суд (хөкем) эшләрен ислам кануннары нигезендә алып бару.

м. II. 1) рел. Законодательство. 2) Ведение дела на основе,мусульманского религиозного закона (шариата).

Тәшрик м. II. 1) Иптәш итү, шәрик нтү. 2) дини Күп аллага ышану.

м. II. 1) Содружество, делать кого-либо другом, соучастником. 2) рел. Признание многобожия.

Тәшрикъ м. II. 1) Көнчыгышка юнәлү. 2) Каклау, итне кояшта киптерү.

м. II. Направлеине на восток. 2) Сушение мяса на солнце.

Тәшрине сани ст. Ноябрь ае.

сс. Ноябрь.

Тәшрине әүвәл ст. Октябрь ае.

сс. Октябрь.

Тәшриф м. II. 1) Хөрмәтләү, олылау. 2) Бару, килү. Шивәзадәнең тәшриф вә тәшвикы белән падишаһ дәха шаһзадәгә килеп ... (К. Нас.)

м. II. 1) Почтение, оказание чести, возвеличивание, 2) Приход, прибытие.

Тәшрих м. II. 1) Ачыклау, шәрехләү. 2) мед. Тәннең төзелешен тикшерү.

м. II. 1) Разъяснение, комментирование. 2)мед. Анатомирование.

Тәшрихеләбдан гыйб. Анатомия. Менә тәшрахелэбдан, "хәятелхайван"да аларның файдалары (Г. Газиз).

фр. Анатомия.

Тәшрих ханә гф. ст. Анатомия театры.

сс. Анатомический театр (помещение для вскрытия трупов).

Тәштит м. II. Бүлү; бүлекләргә аеру, тарату.

м. II. Разделение; рассеивание, разбрасывание.

Тәшфия м. II. Шифа бирү, авыртуны бетерү.

м. II. Излечение, исцеление.

Тәшхиз м. II. Үткенләндерү; үткенләү, кайрау.

м. II. Заострение, точение.

Тәшхыйс м. II. 1) Шәхесләндерү, гәүдәләндерү. 2) Аеру, билгеләү, тану.

м. II. 1) Олицетворение. 2) Распознавание, различение, отличие.

Тәшхыйс әмраз ст. Авыруны ачык билгеләү, диагноз кую.

сс. Определение болезни, диагноз.

Тәшәббес м. V. 1) Бер эшкә тотыну, керешү. Фәннең иң садә тәшәббесе булган бу эшкә каршы дина голяма тарафыннан нинди гаугалар, тәкфирләр күтәрелүен уйлагыз. (Г, Ибр.) 2) Тапкырлык. 3) Инициатива күрсәтү.

м. V. 1) Приступление к работе. 2) Находчивость. 3) Проявление инициативы.

Тәшәббеһ м. V. 1) Охшату. 2) Охшарга тырышу.

м. V. 1) Уподобление, ассимиляция. 2) Старание уподобить себя чему-либо (кому-либо).

Тәшәгъгыб м. V. Бүлекләргә аерылу, тармаклану, ботаклану .

м. V. Разделение, разветвление.

Тәшәддед м. V. 1) Көчәю, куәтләнү. 2) Катылык, кырыслык (характер турында).

м. V. 1) Усиление. 2) Твёрдость, строгость (в характере).

Тәшәйегъ м. V. дини 1) Шига мәзһәбе. 2) Шигый мәзһәбенә иярү.

м. V. рел 1) Секта шиитов. 2) Стать шиитом.

Тәшәккел м. V. Бер рәвешкә керү, формалашу.

м. V. Принятңе формы, образа; формирование.

Тәшәккер м. V. Яхшылыкка каршы рәхмәт белдерү. Сөйләде иблис тәшәккер хөтбәсен. (Ш. Баб.)

м. V. Благодарение.

Тәшәккерән р. Яхшылыкны танып, рәхмәт әйтеп. Малын кайтарып алгач, тәшәккерән казыйга барып хәбәр бирде. (К. Нас.)

н. С благодарностью, благодарно.

Тәшәкки м. V. Зарлану, шикаять итү.

м. V. Жалоба.

Тәшәммес м. V. Кояшта (кояш астында) тору.

м. V. Нахождение под солнцем.

Тәшәннеҗ м. V. Сеңер тартышу, көзән җыеру; тамыр кысылу.

м. V. Конвульсия, судорога; спазма.

Тәшәттет м. V. Бүленү, бүлекләргә аерылу, таркалу.

м. V. Рассеивание, расчленение, разложение.

Тәшәххыс м. V. Гәүдәләндерү. Таләбәнең фикерене мәүзуг дәрес даирәсендә тәхрик вә тәшәххыс идеп, юлсыз тәэссораттан санламап тиешдер. (К. Нас.)

м. V. Воплощение.

Тәшәэм м. V. Төшенкелек; начарга юрау, шомлану.

м. V. Пессимизм; дурное предчувствие.

Тәшәүвык м. V. Кызыксыну; теләк күрсәтү.

м. V. Заинтересованность; страстное желание.

Тәшәүвеш м. V. 1) Уйда каршылык. 2) Шикләнүчәнлек.

м. V. 1) Противоречивость в мыслях, взглядах. 2) Сомнительность.

Тәшҗигъ м. II. Батырландыру, дәртләндерү.

м. II. Поощрение, одобрение, подбадривание.

Тәшһир м. II. 1) Халык арасына исемен жәю, шөһрәтләндерү, мәшһүр итү. 2) Яман атын тарату, начар хәбәрләр тарату (берәр кеше турында).

м. II. 1) Прославление, обнародование. 2) Распускаиие дурных слухов (о ком-либо).